debug

Zwraca ścieżkę powrotną do obecnego stosu wezwania funkcji jako ciąg; innymi słowy, opis funkcji, które zostały wezwane do tej pory.Podczas debugowania zachowuje się to jak ślad stosu błędów, ale nie powstrzymuje wykonania skryptu.

Parametr level określa poziom stosu wezwania, który należy rozważyć, z 1 być wezwaniem debug.traceback() samego, 2 być wezwaniem funkcji, która wywołuje debug.traceback() i tak dalej.Zobacz przykład kodu poniżej dla przykładu wezwań funkcji sekwencyjnych.

Zauważ, że ta funkcja często zwraca niedokładne wyniki (w porównaniu do oryginalnego kodu źródłowego) i że format powrotu śledzenia może się zmienić w dowolnym momencie.Nie powinieneś nie analizować wartości zwrotnej dla konkretnych informacji, takich jak nazwy skryptów lub numery linii.

Poniższy przykład zawiera kolejne wezwania funkcji; fnB() jest wzywany, a następnie wzywa fnA(), które następnie wzywa debug.traceback().

local function fnA()
	print(debug.traceback("Specific moment during fnA()"))
end

local function fnB()
	fnA()
end

-- Wezwij funkcję fnB() aby rozpocząć śledzenie
fnB()

Zwraca ścieżkę powrotną do obecnego stosu wezwania funkcji jako ciąg; innymi słowy, opis funkcji, które zostały wezwane do tej pory.Podczas debugowania zachowuje się to jak ślad stosu błędów, ale nie powstrzymuje wykonania skryptu.

Parametr level określa poziom stosu wezwania, który należy rozważyć, z 1 być wezwaniem debug.traceback() samego, 2 być wezwaniem funkcji, która wywołuje debug.traceback() i tak dalej.Zobacz przykład kodu poniżej dla przykładu wezwań funkcji sekwencyjnych.

Zauważ, że ta funkcja często zwraca niedokładne wyniki (w porównaniu do oryginalnego kodu źródłowego) i że format powrotu śledzenia może się zmienić w dowolnym momencie.Nie powinieneś nie analizować wartości zwrotnej dla konkretnych informacji, takich jak nazwy skryptów lub numery linii.

Poniższy przykład zawiera kolejne wezwania funkcji; fnB() jest wzywany, a następnie wzywa fnA(), które następnie wzywa debug.traceback().

local function fnA()
	print(debug.traceback("Specific moment during fnA()"))
end

local function fnB()
	fnA()
end

-- Wezwij funkcję fnB() aby rozpocząć śledzenie
fnB()

Pozwala na programowe inspekcję stosu wezwania.Funkcja ta różni się od debug.traceback() w tym, że gwarantuje format danych, które zwraca.Jest to przydatne do ogólnych celów rejestracji i filtrowania, a także do wysyłania danych do systemów oczekujących na strukturalne wejście, takich jak agregacja wypadków.

local function fnA()
	-- Identyfikator źródła wyjścia ("s") i linia ("l") na poziomach 1 i 2
	print(debug.info(1, "sl"))  --> fnA() 3
	print(debug.info(2, "sl"))  --> fnA() 7
end

fnA()

Zauważ, że ta funkcja jest podobna do debug.getinfo, niedostępnej części standardowej biblioteki Lua, która służy podobnemu celowi.

Pozwala na programowe inspekcję stosu wezwania.Funkcja ta różni się od debug.traceback() w tym, że gwarantuje format danych, które zwraca.Jest to przydatne do ogólnych celów rejestracji i filtrowania, a także do wysyłania danych do systemów oczekujących na strukturalne wejście, takich jak agregacja wypadków.

local function fnA()

end

local function fnB()

end

-- Linia wyjściowa ("l"), nazwa ("n") i identyfikator ("f") dla obu fnA() i fnB()
print(debug.info(fnA, "lnf"))  --> 1 funkcja fnA: 0x75e3d3c398a81252
print(debug.info(fnB, "lnf"))  --> 5 fnB function: 0x6022a6dc5ccf4ab2

Zauważ, że ta funkcja jest podobna do debug.getinfo, niedostępnej części standardowej biblioteki Lua, która służy podobnemu celowi.

Pozwala na programowe inspekcję stosu wezwania.Funkcja ta różni się od debug.traceback() w tym, że gwarantuje format danych, które zwraca.Jest to przydatne do ogólnych celów rejestracji i filtrowania, a także do wysyłania danych do systemów oczekujących na strukturalne wejście, takich jak agregacja wypadków.

local function fnA()
	-- Identyfikator źródła wyjścia ("s") i linia ("l") na poziomach 1 i 2
	print(debug.info(1, "sl"))  --> fnA() 3
	print(debug.info(2, "sl"))  --> fnA() 7
end

fnA()

Zauważ, że ta funkcja jest podobna do debug.getinfo, niedostępnej części standardowej biblioteki Lua, która służy podobnemu celowi.

Rozpoczyna profilowanie dla etykiety MicroProfiler.

Zatrzymuje profilowanie dla najnowszej etykiety MicroProfiler, którą debug.profilebegin() otwarto.

Zwraca nazwę aktywnej kategoriapamięci obecnego wątku.

Nadaje niestandardową nazwę tagu kategorii pamięci obecnego wątku w konsoli programisty Developer Console.Przydatne do analizy zużycia pamięci wielu wątków w tym samym skrypcie, które w przeciwnym razie zostaną zgrupowane pod tym samym tagiem/nazwą.Zwraca nazwę poprzedniej kategoriapamięci obecnego wątku.

Zresetuj tag przydzielony przez debug.setmemorycategory() do automatycznie przypisanej wartości (zwykle nazwa skryptu).

Wyświetla tabelę rozmiaru kodu natywnego poszczególnych funkcji i skryptów.Funkcja ta jest dostępna tylko w pasku poleceń w Studio.Więcej szczegółów można znaleźć na stronie Generowanie kodu natywnego.